วันพุธที่ 4 พฤศจิกายน พ.ศ. 2552
กระทงหลงทาง
ในที่สุดก็ผ่านพ้นไปกับงานวันลอยกระทง วันที่หนุ่มสาวชอบพากันไปลอยกระทงกันเป็นคู่ๆและก็คงมีคนอีกจำนวนไม่น้อยที่คงไม่มีคู่ลอยกระทงดังเช่นกับเราคนนี้ ปีนี้ก็คงเป็นอีกปีที่เราต้องลอยกระทงหลงทางอีกเช่นเคยแต่ก็น่าจะชินได้ละเพราะวันต้องเป็นแบบนี้อยู่แล้ว ในความโชคร้ายก็ย่อมมีสิ่งดีๆเข้ามาเสมอ เพราะเป็นอีกปีที่เพื่อนเก่าของฉันคนนี้ยังไม่เคยลืมกันยังอุสาพากันไปลอยกระทงทำให้ชีวิตของฉันก็ยังมีสีสันไม่ถึงกับจืดชืดเกินไป...ขอขอบคุณทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ที่ทำให้เราคนนี้ยังไม่อ้างว้างอยู่คนเดียวบนโลกนี้เพราะเรายังมีพ่อแม่ มีเพื่อนที่รักเราเสมอ สิ่งนี้เองที่ทำให้ฉันยังไม่เคยลืมคนที่เรารักและคนที่รักเราเสมอ
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น